Wielkość obiektu
Im mniejszy obiekt tym, zgodnie z zasadami ekonomii skali, droższy w prowadzeniu. Taki obiekt nie jest w stanie, pomimo zapewnień prowadzącego, zapewnić dobrej jakości usług i stałej obecności lekarzy, pielęgniarek lub fizjoterapeutów. Obiekty małe sprawdzają się w przypadku osób o relatywnie wysokim stopniu samodzielności i stanie zdrowia będącym pod kontrolą. To bardziej „pensjonaty”niż domy opieki.
Specjalizacja
Jeśli w placówce opiekuńczej przyjmującej wszystkich zgłaszających się seniorów, na zapytanie o przyjęcie osoby z chorobą Alzheimera otrzymamy natychmiastową odpowiedź twierdzącą, powinien to być sygnał zachęcający do bardziej wnikliwej weryfikacji oferowanych usług. Osoby dotknięte chorobą Alzheimera muszą przebywać w odpowiednio wyposażonej, oddzielnej części obiektu, z własną świetlicą i wydzielonym ogrodem. Personel musi być właściwie przeszkolony, a nocne zmiany obsadzone proporcjonalnie do ilości chorych. Nigdy, nawet najlepiej przeszkolony opiekun, nie podoła na nocnej zmianie wyzwaniu stawianemu przez kilku chorych o przestawionym cyklu dnia i nocy.
Terapia i rehabilitacja
Są kluczem do zdrowia - jego poprawy lub utrzymania. Dlatego też należy bardzo wnikliwie przyjrzeć się czy obiekt dysponuje odpowiednią ilością i wielkością powierzchni wspólnych, tak wewnątrz jak i na zewnątrz, gdzie odbywać się mogą wszelkiego typu zajęcia,. Czy w obiekcie znajduje się przynajmniej podstawowy sprzęt do ćwiczeń - podkreślam, że nie chodzi tutaj o „klatkę” UGUL –mało w istocie przydatne archaiczne urządzenie, dające tylko pozory możliwości rehabilitacyjnych. Należy sprawdzić czy posiłki podawane są pensjonariuszom w ich pokojach - najszybszy i najtańszy, a przy tym najmniej polecany sposób żywienia - czy też mają do dyspozycji przytulną jadalnię, stanowiącą jednocześnie serce życia towarzyskiego, uznawanego za niezrównaną formą terapii. Czy wśród opiekunów są terapeuci zajęciowi. Jeśli w odpowiedzi na pytanie o zajęcia terapeutyczne usłyszymy, że organizowane są występy gości oraz wspólne ogniska, to możemy z wielkim prawdopodobieństwem przyjąć, że pojęcie terapii zajęciowej jest w tym miejscu zupełnie nieznane.
Koszt
Wzrasta on w miarę pojawiania się problemów i osiąga wysoki poziom w przypadku osób całkowicie niesamodzielnych lub cierpiących na bardzo zaawansowaną demencję, w tym chorobę Alzheimera. Największym składnikiem kosztów operatora obiektu są wydatki na zatrudnienie oraz kontrakty ze specjalistami z zewnątrz. Najprostszym sposobem ich obniżenia jest zmniejszenie poziomu zatrudnienia lub zatrudnianie osób niewykwalifikowanych, co musi generować i generuje problemy. Innym, bardzo niekorzystnie odbijającym się na jakości opieki sposobem oszczędzania, jest zwiększenie ilości miejsc kosztem powierzchni wspólnych, przeznaczonych na zajęcia terapeutyczne. Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że cena pobytu osoby relatywnie samodzielnej o ustabilizowanej sytuacji zdrowotnej może oscylować pomiędzy kwotą 3 a 4 tysiące złotych miesięcznie. Taka cena pozwoli zapewnić należyte warunki pobytu. W przypadku osoby o dużym stopniu niesamodzielności lub w zaawansowanym stadium choroby Alzheimera cena za właściwą i odpowiedzialną opiekę musi być dwukrotnie większa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz