Popraw kondycję swojego pęcherza

Nietrzymanie moczu (NTM) to stan, w którym następuje mimowolne częściowe lub całkowite opróżnianie pęcherza moczowego, częściej niż 8 razy dziennie. 
Ćwiczenia, zmiana stylu życia, leki i specjalne procedury mogą złagodzić  kłopotliwe, utrudniające codzienne życie objawy, spowodowane tą dolegliwością. Problem dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn w różnym wieku.

Rodzaje nietrzymania moczu:
1. Wysiłkowe nietrzymanie moczu pojawia się u 49% wszystkich osób z nietrzymaniem moczu, u co 7 kobiety powyżej 20 roku życia. Najczęstsze przyczyny  to osłabienie napięcia, rozciągnięcie lub rozluźnienie mięśni dna miednicy, uszkodzenie nerwów lub innych struktur podtrzymujących miednicę w wyniku np. porodu, wad wrodzonych, itp. Charakterystycznym symptomem jest gubienie moczu wskutek parcia na pęcherz, wywołanego wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej z powodu wysiłku fizycznego, śmiechu, kaszlu, podczas dźwigania, itp.  U mężczyzn ta forma nietrzymania moczu występuje rzadko - pojawia się niekiedy wskutek urazów lub po operacji usunięcia prostaty.
2. Naglące nietrzymanie moczu, w tym zespół pęcherza nadreaktywnego charakteryzuje się wyciekiem moczu wskutek nagłej, niemożliwej do opanowania potrzeby jego oddania, zarówno w dzień jak i w nocy, co skutkuje zwykle niemożliwością dotarcia na czas do toalety. Na tą postać cierpi ok. 22 % osób z nietrzymaniem moczu i jest to najczęstszy typ NTM wśród mężczyzn. Przyczyna powstawania pęcherza nadreaktywnego nie jest do końca znana. 
Najczęstszym powodem są nadmierne skurcze mięśnia wypieracza pęcherza moczowego, które mogą być związane z przerostem prostaty u mężczyzn,  zmianami w obrębie błony pęcherza lub mięśnia wypieracza pęcherza u kobiet w okresie postmenopauzalnym, po operacjach w  obrębie miednicy mniejszej, albo przewlekłymi/chronicznymi chorobami neurologicznymi, takimi jak stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, udar mózgu, urazy rdzenia kręgowego. 
3. Mieszane nietrzymanie moczu jest to kombinacją dwóch powyższych typów nietrzymania moczu i polega na niekontrolowanym wycieku moczu z jednoczesnym uczuciem parcia podczas wysiłku, kaszlu czy kichania.
Objawy będące efektem nietrzymania moczu są kłopotliwe, uciążliwe i krępujące. Na szczęście istnieją sposoby żeby temu, przynajmniej  w jakimś stopniu, zaradzić. Często zdarza się, że po zakończeniu leczenia, poddane mu osoby żałują, że nie szukały pomocy wcześniej.

Co zrobić aby poprawić kondycję swojego pęcherza?
1. Zmiany w stylu życia
Jednym ze sposobów niewymagających tabletek i nakładów finansowych jest zmiana stylu życia. W przypadku nadwrażliwego pęcherza można spróbować treningu mikcji, polegającego na oddawaniu moczu „na żądanie„ według określonego  harmonogramu, czyli odraczaniu oddawania moczu w czasie i wyrabianiu umiejętności radzenia sobie z sygnałami, które wywołują potrzebę jego oddawania, takimi jak np. odgłos płynącej wody, widok sedesu czy drzwi do toalety, itp. Trening polega na ściśnięciu mięśni odpowiedzialnych za zatrzymanie moczu, co powoduje wysyłanie do mózgu odpowiedniego sygnału. 
Inne sposoby to przyjmowanie płynów w odpowiedni sposób, rzucenie palenia w celu zredukowania kaszlu, który powodując wzrost ciśnienia w jamie brzusznej przyczynia się do nacisku na pęcherz, zminimalizowanie spożycia pokarmów podrażniających pęcherz, takich jak kofeina, alkohol czy napoje gazowane.
2. Rehabilitacja mięśni dna miednicy
Mięśnie dna miednicy, tzw. mięśnie Kegla, wspierają kontrolę pracy pęcherza. Wzmacnianie ich może być bardzo pomocne w przypadku  wysiłkowego nietrzymania moczu oraz nadreaktywnego pęcherza. W tym celu stosuje się ćwiczenia Kegla, polegające na zaciskaniu i relaksacji mięśni uczestniczących w zatrzymywaniu moczu. Przeszkoleni terapeuci pomagają w prawidłowym wykonywaniu tych ćwiczeń. Osoby z problemem nietrzymania moczu odczuwają znaczną poprawę po tej formie rehabilitacji.
3. Leki
W sytuacji gdy opisane wcześniej metody nie skutkują, pomocne mogą okazać się leki. W zależności od rodzaju nietrzymania moczu, lekarz może zlecić podanie leków przeciwmuskarynowych, agonistów receptora beta-3 adrenergicznych, czy np. alfa-blokerów u mężczyzn. 
Niestety, jak zwykle w przypadku zażywania leków mogą pojawić się różne skutki uboczne, takie jak uczucie suchości w ustach i oczach, bóle głowy, itp. Często efekt działania leków zmniejsza się w miarę upływu czasu.
Niejednokrotnie, metoda prób i błędów jest najlepszym sposobem na znalezienie najlepiej działającego leku, przy jednoczesnym zminimalizowaniu skutków ubocznych.
4. Procedury
W przypadku nadwrażliwego pęcherza  wykorzystuje się zastrzyki z toksyny botulinowej, czyli Botoxu, będącego relaksantem mięśni. Minusem tego rozwiązania jest duża szansa wystąpienia zatrzymywania moczu, zwiększającego ryzyko  infekcji pęcherza.
W przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu, czasami stosuje się zabieg podwieszania cewki moczowej techniką taśmową, natomiast w niektórych krajach stosowane są zastrzyki zacieśniające cewkę moczową. 
Procedura zwana neuromodulacją nerwów krzyżowych może być pomocna w przypadku nadwrażliwego pęcherza. Polega ona na stymulacji nerwów krzyżowych poprzez elektrodę wprowadzoną w otwory krzyżowe, która po połączeniu z generatorem wytwarza impulsy elektryczne. 

W ośrodku Origin w Otwocku przewidziany jest program rehabilitacji urologicznej dla osób z zaburzeniami trzymania moczu. 
5-cio dniowy program przeznaczony jest zarówno dla kobiet jak i mężczyzn. 
Podczas pobytu przeprowadzana będzie diagnostyka, wdrażany jest dzienniczek mikcji i siatka diagnostyczna. 
Uczestnik programu będzie uczył się w dyskretnym środowisku m. in. doboru prawidłowych produktów chłonnych oraz techniki ich zakładania; oferujemy także trening mikcji na żądanie.  
Oferowany będzie program edukacyjno-szkoleniowy z zakresu anatomii i fizjologii dróg moczowych, nauki prawidłowego oddychania, odżywiania i przyjmowania płynów. 
Prowadzona będzie nauka napinania mięśni dna miednicy, fizjoterapia, fizykoterapia, masaże lecznicze, treningi siłowe wzmacniające ogólnie. 
Każdy pacjent będzie uczestniczył w sesjach indywidualnej terapii neuropsychologicznej oraz korzystał z sali doświadczania świata, Snoezelen, celem relaksacji ciała i umysłu.
Codziennie będą odbywały się ćwiczenia z wykorzystaniem elektroterapii na specjalnym urządzeniu do nieinwazyjnego ćwiczenia mięśni dna miednicy, tzw. mięśni Kegla. 
Na zakończenie programu pacjent/ka otrzyma raport wielodyscyplinarnego konsylium terapeutycznego i zalecenia dalszego postępowania.