Kiedy obecność genu podwyższającego ryzyko choroby Alzheimera nie jest wyrokiem?

Choroba Alzheimera zwykle rozwija się stopniowo, upośledzając pracę mózgu w zakresie mowy, pamięci oraz myślenia. Osoby, w rodzinach  których  wystąpiły w przeszłości przypadki zachorowania, mogą poddać się testowi genetycznemu w kierunku genu APOEε4 - jego obecność sygnalizuje, że pacjent znajduje się w grupie wysokiego ryzyka. Dla osób u których stwierdzono obecność genu APOEε4, świadomość wysokich predyspozycji do zachorowania powinna stanowić silną motywację do zmiany stylu życia na zdrowy, tak pod względem diety jak i regularnej aktywności fizycznej. 

Czy można zrobić coś jeszcze?
Bardzo ciekawych informacji dostarczają wyniki badań prowadzonych w USA, a opublikowanych w magazynie naukowym PLOE ONE, z których wynika, że nosicielstwo genu APOEε4 nie jest jeszcze wyrokiem. W grupie badanych osób choroba rozwinęła się tylko u 47% osób u których stwierdzono obecność genu - u pozostałych 53% demencji nie stwierdzono. 
Szukając przyczyn, które mogły mieć wpływ na taką konfigurację wyników wytypowano wiele zmiennych parametrów – między innymi pozytywne i negatywne nastawienie do procesu starzenia, które sklasyfikowano w pięciostopniowej skali będącej częścią szerszego spektrum oceny opracowanego przez Filadelfijskie Centrum Geriatryczne (np. Im jestem starszy, tym bardziej bezużyteczny się czuję). Potencjalne odpowiedzi wahały się od „zdecydowanie negatywnych” do „zdecydowanie pozytywnych”. Otrzymane odpowiedzi wyrażone numerycznie mieściły się w zakresie od 5 do 30 - im wyższy wynik tym bardziej pozytywne odczucia wobec postępującego wieku. 
Wyniki badań sugerują, że pozytywne nastawienie pośród osób z APOEε4 może przyczynić się do zrównoważenia wpływu czynnika genetycznego ryzyka. Wynika to z faktu, że ryzyko rozwoju demencji w przypadku osób obciążonych genetycznie oraz ich rówieśników bez takiego obciążenia wykazujących różnorakie postawy wobec procesu starzenia, było podobne.
Po zapoznaniu się z metodyką i wynikami powyższych badań trudno oprzeć się wrażeniu, ze zachowanie optymistycznego spojrzenia w przyszłość może być pomocne w walce z chorobami demencyjnymi, niezależnie od nosicielstwa genetycznego
APOE ε4. Taka postawa sprzyja czerpaniu radości z życia, angażuje społecznie, motywuje do dbania o zdrowie. W efekcie może przyczyniać się do zmniejszenie ryzyka zapadnięcia na jakąkolwiek chorobę, w tym demencyjną i może wspomagać leczenie na wypadek zachorowania.
Holistyczna opieka i terapia, która będzie oferowana w Specjalistycznym Ośrodku Opieki i Rewalidacji w Demencji i Problemach Neurologicznych w Otwocku ma na celu tworzenie optymistycznej, przyjaznej atmosfery, zapewniającej osobom poddanym opiece poczucie bezpieczeństwa oraz zrozumienia w chorobie. Dzięki temu możliwe jest spowolnienie postępowania demencji oraz poprawa samopoczucia. W efekcie dochodzi do wyzwalania chęci uczestniczenia w aktywnościach pozwalających na samorealizację. Podopieczni we wczesnym i średnim stanie demencji wyjątkowo lubią angażować się w prace ogrodnicze (hortiterapia), zajęcia plastyczne (art-terapia) oraz wszelkie zajęcia związane z muzyką – terapia w tych formach jest wysoko oceniana przez naukowców.

Źródło : PLOS ONE http://journals.plos.org/plosone/